Artikel van 6 januari 2017 in het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde (Ned Tijdschr Geneeskd. 2017;161:C3299)
Ouderen die moeite hebben met het doorslikken van tabletten wijten dit vooral aan de afmetingen en de oppervlaktestructuur. Ook liggen doordrukstrips en verzegelde verpakkingen regelmatig dwars bij het gebruik. Een en ander kregen Kim Nootenboom (RIVM) en collega’s naar boven uit interviews met 59 ouderen (Int J Pharm. 2016;517:128-34).
De deelnemende 70-plussers gebruikten gemiddeld 7 medicijnen. De onderzoekers identificeerden 45 ‘gebruiksmoeilijkheden’ – het lukt zelf na enige moeite – en 113 ‘gebruiksmislukkingen’ – het lukt niet zonder hulp of hulpmiddel. 10% van de geïnterviewden had geen medicatieproblemen.
De meeste moeilijkheden deden zich voor bij het doorslikken (38%), gevolgd door het uit een strip drukken van medicijnen (13%). Het gebruik mislukte vooral vanwege de doordrukstrips (32%) en het open maken van potjes (16%). De meeste moeite kwam door grootte (30%) en oppervlaktestructuur van het medicijn (19%). Het mislukte door te stroeve doordrukstrips (22%) en verzegelde verpakkingen of potjes (12%). Ook kindersluitingen, niet goed werkende breuklijnen en een vieze smaak gooiden roet in het eten.
Te grote tabletten, tabletten die snel smelten en ruwe tabletten zorgden voor problemen met doorslikken – ‘ik heb flink wat water nodig anders blijft hij steken’. Als de medicijnen niet 1-2-3 uit de strip kwamen, dan braken of verbrokkelden de tabletten regelmatig – ‘hij breekt bijna altijd, de andere helft ligt vaak ergens anders’ – of gingen capsules open. Plastic potjes met een verzegelde draaidop leverden ook problemen op – ‘de schoonmaker maakt ze voor me open’ – en kartonnen doosjes met een geperforeerde openingsstrip waren soms lastig – ‘ik zie de perforatielijn niet, ik gebruik een schaar’.
Complexere innamevormen, zoals inhalatie en injectie, komen niet aan bod.
Eerder kwamen in het NTvG 2 ‘opmerkelijk effectieve’ manieren aan bod om pillen weg te werken: de ‘flesje-watermethode’ en de ‘hoofd-voorovermethode’ (2014;158:C2408).
